Yerli ve Milli Üretimin Savunma Harcamalarında Etkisi
Son yıllarda Türkiye’nin savunma sanayisinde yerli ve milli üretim oranının hızla artması, ülkenin askeri harcamalarının Gayri Safi Yurt İçi Hasılaya (GSYİH) oranında önemli bir düşüşe neden oldu. 2001 yılında Türkiye’nin savunma harcamaları GSYİH’nın %3,6’sına karşılık gelirken, 2002’de bu oran %3,8’e çıktı. Ancak, yerli üretim kapasitesinin artmasıyla bu oran izleyen yıllarda düşmeye başladı.
Yerli Üretimin Ekonomiye Katkısı
2023 yılına gelindiğinde Türkiye’nin savunma harcamaları 17 milyar dolara yükselmesine rağmen, bu harcamaların GSYİH’ya oranı yüzde 1,5’e kadar geriledi. Bu düşüş, yerli ve milli teknolojilerin ülke savunmasında kullanılmasının etkisiyle gerçekleşti. Yerli üretimin artması, ithalat maliyetlerini önemli ölçüde düşürdü ve Türk savunma sanayisinin “millileşme” sürecini hızlandırdı.
Yerli Üretimin Stratejik Önemi
Türkiye’nin savunma sanayisinde yerlilik oranı 2002 yılında yüzde 20 iken, 2023 yılında bu oran yüzde 75-80’e ulaştı. Bu başarı, dış alımların maliyetini azaltırken, yerli firmaların teknoloji üretme kapasitesini artırdı. Yerli üretim, sadece maliyetleri düşürmekle kalmadı, aynı zamanda Türkiye’nin savunma sanayisinde daha bağımsız ve güçlü bir aktör olmasını sağladı.
Yerli Üretimin Ekonomiye Katkısı
Sonuç olarak, yerli ve milli teknolojilerin artışı Türkiye’nin savunma sanayisinde dışa bağımlılığı azaltırken, ulusal güvenliğin güçlenmesine, ekonomiye katkı sağlamasına ve dış ticaret dengesine olumlu yönde etkilemesine yardımcı oldu. Savunma sanayi projeleri, Türkiye’nin askeri, ekonomik ve teknolojik gelişimine büyük katkı sağlarken, işletme ve istihdam sayısını da olumlu yönde etkiledi.